ยางไมโครในสิ่งแวดล้อม

สาเหตุ: ยางส่งเสียงดังเอี้ยด นักวิจัยรอบๆ Bernd Nowack จากห้องปฏิบัติการ "เทคโนโลยีและสังคม" ของ Empa ระบุว่ายางรถยนต์และรถบรรทุกเป็นแหล่งหลักของยางขนาดเล็ก "เราวัดค่าการสึกกร่อนของยาง แต่ยังรวมถึงการกำจัดพื้นที่สีเขียวเทียม เช่น สนามหญ้าเทียมด้วย" Nowack กล่าว อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้มีบทบาทรองลงมาเท่านั้น เนื่องจากอนุภาคยางที่ปล่อยออกมาเพียง 3 เปอร์เซ็นต์มาจากเม็ดยางจากพื้นที่สีเขียวเทียม การสึกกร่อนของยางเป็นสาเหตุของส่วนที่เหลืออีก 97 เปอร์เซ็นต์ จากอนุภาคที่ปล่อยสู่สิ่งแวดล้อม เกือบ 3 ใน 4 ยังคงอยู่ทางด้านซ้ายและขวาของถนนในช่วง 5 เมตรแรก 5% อยู่ในดินที่เหลือ และเกือบ 20% อยู่ในแหล่งน้ำ ทีมงานใช้การคำนวณจากข้อมูลการนำเข้าและส่งออก ยาง รถยนต์ จากนั้นจึงสร้างแบบจำลองพฤติกรรมของยางบนถนนและในน้ำเสียบนถนน ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2543 แนวทางการนำน้ำกลับมาใช้ใหม่และการป้องกันมลพิษในดินได้เข้มงวดมากขึ้น ด้วยมาตรการต่าง ๆ เช่น การก่อสร้างโรงบำบัดน้ำเสียบนถนน (SABA) ขณะนี้สามารถกำจัดไมโครรูเบอร์บางส่วนออกจากน้ำได้แล้ว ผลกระทบต่อมนุษย์ต่ำ ส่วนหนึ่งของไมโครรับเบอร์จะถูกส่งทางอากาศไปยัง 5 เมตรแรกทางซ้ายและขวาของถนน ทับถมและบางส่วนหมุนวนขึ้นอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม Christoph Hüglin จากห้องปฏิบัติการ "มลพิษทางอากาศ / เทคโนโลยีสิ่งแวดล้อม" ของ Empa ประมาณการว่าผลกระทบต่อมนุษย์อยู่ในระดับต่ำ ดังที่การศึกษาในปี 2552 แสดงให้เห็น "สัดส่วนการสึกกร่อนของยางในฝุ่นละเอียดที่สูดเข้าไปนั้นยังอยู่ในช่วงเปอร์เซ็นต์เลขหลักเดียวที่ต่ำในตำแหน่งใกล้กับการจราจร" Hüglin กล่าว อย่างไรก็ตาม นักวิจัยเน้นย้ำว่าไมโครพลาสติกและไมโครรับเบอร์นั้นไม่เหมือนกัน "สิ่งเหล่านี้เป็นอนุภาคที่แตกต่างกันซึ่งแทบจะไม่สามารถเปรียบเทียบกันได้" Nowack กล่าว และยังมีปริมาณที่แตกต่างกันอย่างมาก จากการคำนวณของ Nowack อนุภาคขนาดเล็กที่เป็นโพลิเมอร์เพียง 7% ที่ปล่อยสู่สิ่งแวดล้อมนั้นทำจากพลาสติก ในขณะที่ 93% ทำจากยางล้อ "ปริมาณของไมโครรับเบอร์ในสิ่งแวดล้อมมีมาก ดังนั้นจึงมีความเกี่ยวข้องสูง" โนแวคกล่าว