พื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่งเป็นแนวป้องกันน้ำท่วมของธรรมชาติ

การจำลองของนักวิจัยแสดงให้เห็นว่าพื้นที่ชุ่มน้ำที่เติบโตในบริเวณปากแม่น้ำ เช่น หนองน้ำเค็ม สามารถลดระดับน้ำได้ถึง 2 เมตรและให้การป้องกันที่ห่างไกลจากปากแม่น้ำ ซึ่งต่อมาช่วยประหยัดค่าความเสียหายที่หลีกเลี่ยงจากน้ำท่วมได้มากถึง 38 ดอลลาร์ (27 ปอนด์) ต่อปากแม่น้ำในช่วงที่เกิดพายุขนาดใหญ่ เนื่องจากบทบาทของพื้นที่ชุ่มน้ำในการป้องกันน้ำท่วมจากพายุ การวิจัยเป็นไปอย่างทันท่วงทีเนื่องจากพื้นที่ชุ่มน้ำกำลังเผชิญกับภัยคุกคามที่เพิ่มขึ้นจากการพัฒนาเมืองอย่างต่อเนื่อง 22 เมืองจากทั้งหมด 32 เมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลก รวมถึงลอนดอน นิวยอร์ก และโตเกียว สร้างขึ้นบนพื้นที่ลุ่มรอบปากแม่น้ำ ซึ่งทำให้มีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดน้ำท่วมในสภาพอากาศที่ร้อนขึ้น ในขณะเดียวกัน การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศก็ผลักดันให้เกิดพายุขนาดและความถี่เพิ่มขึ้น และระดับน้ำทะเลสูงขึ้น บทบาทการป้องกันน้ำท่วมของพื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่งซึ่งมีอยู่ทั่วเวลส์ ซึ่งเป็นจุดเน้นของการศึกษานี้ เช่นเดียวกับส่วนอื่นๆ ของโลก จึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง การวิจัยก่อนหน้านี้มุ่งเน้นไปที่พื้นที่ชุ่มน้ำตามแนวชายฝั่งที่เปิดโล่ง ซึ่งพืชดูดซับพลังงานคลื่นและหยุดคลื่นที่พัดเข้าสู่แผ่นดิน อย่างไรก็ตาม การศึกษาครั้งใหม่นี้มุ่งเน้นไปที่สภาพแวดล้อมบริเวณปากแม่น้ำ รวมถึงการดูว่าเกิดอะไรขึ้นในพื้นที่ปากน้ำต้นน้ำที่คลื่นมีแนวโน้มที่จะเล็กกว่ามาก เมื่อพิจารณาภาพรวมนี้ นักวิจัยแสดงให้เห็นว่าพื้นที่ชุ่มน้ำสามารถมีบทบาทในการป้องกัน น้ำท่วม จากพายุที่ใหญ่กว่ามาก เพราะพวกมันไม่เพียงแต่ดูดซับพลังงานคลื่นเท่านั้น แต่ยังช่วยลดคลื่นพายุซัดฝั่งในขณะเดียวกันก็เคลื่อนตัวขึ้นบริเวณปากแม่น้ำด้วย สิ่งนี้เกิดขึ้นเนื่องจากที่ลุ่มตามขอบปากแม่น้ำทำให้เกิดการลากหรือแรงเสียดทาน ชะลอการไหลของน้ำที่เกิดจากพายุ และปกป้องพื้นที่ต้นน้ำที่เปราะบางจากน้ำท่วม ทีมวิจัยประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญจาก Swansea University ร่วมกับเพื่อนร่วมงานจากมหาวิทยาลัย Bangor and Exeter, Plymouth Marine Laboratory และจาก CSIRO ในแทสเมเนีย ทีมใช้แบบจำลองอุทกพลศาสตร์ของปากแม่น้ำแปดแห่งที่มีขนาดและลักษณะแตกต่างกันมากในส่วนต่างๆ ของเวลส์ พวกเขาจำลองพายุที่มีกำลังต่างกันและจำลองความเสียหายที่อาจจะเกิดขึ้น พวกเขาพบว่าพื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่ง: ลดน้ำท่วมทั่วปากแม่น้ำทั้งแปดในการศึกษา ลดระดับน้ำพายุในพื้นที่ต้นน้ำได้มากถึง 2 เมตร สร้างความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเมื่อเผชิญกับพายุที่ทรงพลังที่สุด - ลดระดับน้ำท่วมโดยเฉลี่ย 35% และความเสียหายที่เกิดจาก 37% (8.4 ล้านเหรียญสหรัฐ) หัวหน้านักวิจัย ดร.ทอม แฟร์ไชลด์ แห่งมหาวิทยาลัยสวอนซี กล่าวว่า "การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าพื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่งมีบทบาทสำคัญในการลดน้ำท่วมที่เกิดจากพายุในบริเวณปากแม่น้ำ พวกมันคือแนวป้องกันน้ำท่วมของธรรมชาติ และตอนนี้เราต้องการมันมากกว่าที่เคย จนถึงขณะนี้ บทบาทของพื้นที่ชุ่มน้ำสำหรับการป้องกันชายฝั่งยังถูกประเมินค่าต่ำเกินไป เนื่องจากเน้นไปที่ชายฝั่งเปิด ตามเนื้อผ้า ปากแม่น้ำซึ่งคลื่นมักจะเล็กกว่ามาก ได้รับการสันนิษฐานว่ามีความสำคัญน้อยกว่า แม้จะมีพื้นที่ชุ่มน้ำกว้างขวางก็ตาม การวิจัยของเราท้าทายแนวคิดดังกล่าว โดยแสดงให้เห็นว่าการมุ่งเน้นไปที่กระบวนการเดียว หรือแม้แต่สภาพแวดล้อมชายฝั่ง อาจเสี่ยงต่อการประเมินมูลค่าที่แท้จริงของพื้นที่ชุ่มน้ำต่ำเกินไป" ดร. จอห์น กริฟฟิน ผู้ร่วมวิจัยและจากมหาวิทยาลัยสวอนซี กล่าวเสริมว่า "ผลงานของเราแสดงให้เห็นว่าเมื่อเกิดพายุใหญ่ ธรรมชาติทำงานหนักเป็นพิเศษเพื่อเรา ป้องกันหรือลดน้ำท่วมชายฝั่ง...โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ผลลัพธ์คือการปกป้องและฟื้นฟูพื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่ง เราช่วยป้องกันตนเองจากภัยคุกคามที่เพิ่มขึ้นของน้ำท่วม มันไม่มีเกมง่ายๆ "